موارد استرس زا برای مادران باردار

- اضطراب و نگرانى در مورد سلامت جنين، 

- مرگ يكى از نزديكان، 

- مشاجره و مشكل ارتباطى با همسر و خانواده اش، 

- كاهش ناگهانى و قابل ملاحظه در درآمد خانواده، 

- مسائل و مشكلات مربوط به شغل همسر. 

- مسائل و مشكلات مربوط به تحصيل و شغل زن باردار. 

– مسائل و مشكلات مربوط به خانواده پدري ( برادر و خواهر مادر و پدر ) زن باردار. 

مطالعات و بررسى هاى متعدد روى زنان باردار از نژادهاى مختلف و در محيط هاى فرهنگى، اقتصادى و اجتماعى متفاوت نشان دهنده اين فرضيه است كه �سطح بالاى استرس هاى روانى - اجتماعى در طول دوران باردارى خطر زايمان زودرس و در نتيجه تولد نوزاد با وزن كمتر از ميزان طبيعى را افزايش مى دهد. 
مطالعات نشان مى دهد ميزان خطر زايمان زودرس در مادران تحت استرس 1.5تا2برابر بوده است. از آنجايى كه وزن پايين نوزاد يك عامل خطر مهم در مرگ و مير و عوارض دوران نوزادى است و از طرفى مرگ و مير نوزادى شاخص مهم در ارزيابى وضعيت بهداشتى هر كشورى است، لذا تعيين عواملى كه مى تواند روى شاخص فوق تأثيرگذار باشد از اهميت خاصى در سيستم بهداشتى برخوردار است. در نهايت مى توان گفت زايمان زودرس علت اصلى ناتوانى و مرگ و مير در دوره نوزادى است. 
در مطالعه اى كه روى2 هزار و828 مادر انجام گرفته معلوم شده احساس ناراحتى در مورد باردار شدن (ناشاد بودن از باردارى) و انكار حاملگى در طول باردارى توسط مادر (با جملاتى نظير: مطمئن نبودم كه باردارى را مى خواهم، نمى خواستم مردم بدانند كه من باردار هستم، نمى دانستم كه حامله شدم، نمى خواستم به باردار بودنم فكر كنم) روى وزن هنگام تولد نوزاد اثر منفى دارد. در واقع مادرانى كه نوزادان آنها وزن بسيار پايين داشتند (كمتر از 1500 گرم) بيشتر نارضايتى و ناراحتى از باردارى شان را داشته اند.