بازي و انديشه – قسمت سوم

دو سالگي نقطه عطفي در زندگي كودك است. كودك دو ساله راه مي رود. حرف مي زند و به تدريج در او

حافظه و تخيل شكل مي گيرد.

*** 
1- بازيهاي تقليدي – تخيلي ( نمادين يا سمبليك) – دو سال به بالا 

مانند خاله بازي. اين بازيها بازسازي زندگي هستند. بازيهاي اين گروه براي بچه ها واقعي نيستند، جدي

 هستند. بنابراين اگر از شما مي خواهند كه در بازيشان شركت كنيد سرهم بندي نكنيد و بسيار جدي با

آنها در نقشي كه آنها از شما مي خواهند همراهي كنيد. كودك را جدي بگيريد. در اين بازيها كودك رئيس

است. ( كي كودك رئيس نيست؟ ) شوخي نكنيد. تحقير نكنيد. تا نخواستند در بازي دخالت نكنيد و وقتي

خواستند عامرانه صحبت نكنيد. بي قيد و شرط هر چه گفتند بپذيريد. در اين بازيها جنسيت مطرح است.

يعني پسر در نقش پسر بازي مي كند و دختر در نقش دختر .به ندرت ممكن است در كودكان زير 3 سال

بچه بخواهد در جنسيت ديگري – غير از جنسيت خودش – بازي كند كه اشكالي ندارد چون بچه ها در 3

سالگي جنسيتشان را متوجه مي شوند. اجازه بدهيد بچه ها در اين بازيها مكمل بودن را تمرين كنند ( نه

اينكه بگوييم تو پسري نبايد ني ني رو بغل كني! تفكرات مرد سالارانه رو از ابتدا وارد دنياي بچه ها نكنيد.

مگر مرد بچه اش را بغل نمي كند؟) در اين دوره انتخاب اسباب بازي بسيار مهم است. 

* 
در خريد اسباب بازي دقت كنيد. بچه ها تجمل را دوست ندارند بنابراين برايشان اسباب بازيهاي گرانقيمت

نخريد. اسباب بازي بايد زير دست بچه مستهلك شود. بچه بايد بر اسباب بازي تاثير بگذارد. اسباب بازي

بايد در خدمت بچه باشد نه برعكس. 
* 
بچه ها بايد ذهنيتشان را به عينيت تبديل كنند. نبايد سركوب شوند. وقتي بچه حرف مي زند تصحيحش

نكنيد. جلويش را نگيريد. اگر نتواند بگويد به شدت ذهن گرا مي شود. 
*** 
براي بچه ها از 4 سال به بالا مساله همبازي مطرح مي شود. موقع بازي مراقب باشيد. بچه ها را تنها

نگذاريد. اگر در اتاق را بستند برويد و باز كنيد. ( اداي كلانتر در نياوريد فقط از دور مواظب بچه ها باشيد.) 
*** 
بچه ها را از 4 سالگي به بعد با بچه هاي بزرگتر از خودشان به هيچ وجه تنها نگذاريد. 
*** 
سه سالگي سنيست كه بچه شناخت جنسي نسبت به خودش پيدا مي كند. از اين سن به بعد جلوي

بچه لخت نباشيد. بهتر است با والد همجنسش به حمام برود و والد همجنسش هم در حمام پوشيده

باشد. بچه نبايد كنجكاوي جسمي با پدر يا مادرش داشته باشد . در حد عرف خانواده خود جلوي بچه

پوشيده باشيد. 
*** 
بزرگترين نياز و آرزوي كودك، شادي والدين است. 
*** 
كودك را در معرض تجربه هاي مختلف قرار دهيد. او خودش تجربه مي كند. به بچه زير 6 سال همه چي

بگيد ولي چيزي از او سوال نكنيد. ياد دادن به بچه ها مضر است. يادگيري درست است. 
*** 
در 6 سال اول زندگي با بچه هاتان فقط بازي كنيد. 

آقاي سلطاني – كلاس بازي و انديشه – موسسه مادران امروز